طراحی:
LG در این گوشی بدنه پلاستیکی G4 را کنار گذاشته است و به جای آن از بدنه فلزی استفاده کرده است. البته این گوشی در هیچ شباهتی به گوشی های فلزی دیگری که تا به امروز دیده ام نداشت. طرح های روی بدنه باعث شده است تا بیشتر شبیه به پلاستیک باشد تا فلز. البته اینه بالای گوشی شیب دار باشد انتخاب خوبی بود.
این گوشی طراحی بسیار تمیزی دارد. در دوطرف گوشی فقط کلید کنترل صدا و محل قرارگیری سیم کارت وجود دارد. با اینکه LG کلید کنترل صدا را از پشت گوشی برداشته است اما هنوز هم به طرز عجیبی کلید قفل در پشت گوشی قرار دارد. ممکن است فکر کنید این طرز قرار گیری از اینکه همه ی دکمه ها در یک طرف قرار داشته باشند بهتر است اما در این حالت مجبورید که دستتان را مدام برای دسترسی به کلید های مختلف تکان دهید.
در این گوشی کلید قفل به عنوان سنسور اثر انگشت نیز عمل می کند که به نظر من برای تمام پرچم داران 2016 یک ماژول ضروری است. عملکرد این سنسور بسیار خوب است. سنسور سریع و دقیق است. علاوه بر آن نیازی نیست که انگشتتان را روی سنسور فشار دهید و فقط با کشیدن انگشتتان می توانید قفل صفحه را باز کنید.
طراحی ماژولار این گوشی نیز یکی از قابلیت های فوق العاده آن می باشد. البته مانند Project Ara گوگل نمی توانید رم و پردازنده گوشی را جدا کنید اما بازهم هوشمندانه است.
طرز کار این سیستم به این صورت است که در کنار گوشی یک کلید وجود دارد که تقریبا با هم سطح است. با فشار دادن این کلید توسط ناخن قسمت پائینی گوشی بیرون می آید که می توانید توسط آن به باتری دسترسی داشته باشید. در هنگام عرضه این گوشی فقط دو ماژول وجود داشت. یکی از این ماژول ها ماژول دوربین می باشد که برای فیلم برداری یک کلید و برای عکاسی یک کلید دیگر دارد. به علاوه اینها یک دکمه مدرج هم برای زوم در این ماژول قرار دارد.
ماژول دیگر یک مبدل دیجیتال به آنالوگ بود که توسط Bang & Olufsen ساخته شده است.این مبدل به شما صدای 32 بیتی می دهد و علاوه بر آن می توانید از یک ورودی هدفون دیگر نیز استفاده کنید.
صفحه نمایش:
پرچم داران اخیر سونی به دلیل استفاده از صفحه نمایش های خوب شناخته شده اند. ممکن است این صفحه نمایش ها کیفیت چندانی نداشته باشند اما همیشه از آخرین تکنولوژی های روز استفاده کرده اند. به عنوان مثال LG اولین تولید کننده ای بود که از رزلوشن QUAD HD برای صفحه نمایش های خودش استفاده کرد.
می توان گفت که صفحه نمایش استفاده شده در G5 یکی از بهترین صفحه نمایش های موجود است. LG متاسفانه از صفحه نمایش 4K استفاده نکرده است و هنوز هم از همان صفحه نمایش Quad HD استفاده می کند. البته این موضوع مهمی نیست و اگر نمی خواهید که از این گوشی برای واقعیت مجازی استفاده کنید، Quad HD بالاترین کیفیتی است که نیاز دارید.
نرم افزار:
LG برای این گوشی از آخرین نسخه سیستم عامل اندروید یعنی اندروید 6.0.1 استفاده کرده است. این سیستم عامل تمام قابلیت هایی که LG تا به امروز برای آن عرضه کرده است را دارد، اما متاسفانه مانند بسیاری از گوشی های موجود ظاهر آن بسیار تغییر کرده است.
رابط کاربری LG UX 5.0 اصلا به اندازه رابط کاربری خود اندروید سریع نیست و حتی از لحاظ ظاهری هم نتوانسته است به رابط کاربری Touch Wiz سامسونگ برسد. یکی از تغییراتی که این رابط کاربری داشته است این است که صفحه ی برنامه ها را به کلی حذف کرده است و برنامه ها را به Home Screen منتقل کرده است. یعنی دقیقا کاری که هوآوی انجام داد و فقط مورد استقبال تعداد کمی از کاربران شد.
عملکرد:
قطعات این گوشی مانند پرچم دارانی است که امسال منتشر شدند. پردازنده Qualcomm Snapdragon 420 توسط 4 گیگابایت رم پشتیبانی می شود. پردازنده گرافیکی Adreno 305 مسئول اجرای بازی های گرافیکی است. این گوشی فقط در یک مدل حافظه اراده می شود و آن هم 32 گیگابایت می باشد. این قطعات همان قطعاتی است که در برخی مدل های Galaxy S7 و HTC 10 دیده می شود.
دوربین:
LG در تولید دوربین های مخصوص گوشی های هوشمند معروف است. در سال 2015 این کمپانی دو عدد از بهترین گوشی-دوربین های سال بعنی V10 و G4 را عرضه کرد. اینطور هم که به نظر می رسد LG همین روش را هم برای سال 2016 در پیش گرفته است.
بیشتر تعریف هایی که از این گوشی می شود به دلیل سیستم ماژولار آن است. این دوربین از یک سنسور زاویه پهن به همراه سنسور معمولی 16 مگاپیکسلی خود استفاده می کند که قابلیت بسیار خوبی است. توسط این سنسور ها می توانید عکس هایی با زاویه 135 درجه بگیرید که بیشتر از زاویه دید انسان است. بسیار از گوشی ها زاویه بیشتر از 75 درجه را نمی توانند پوشش دهند.
باتری:
عمر باتری G5 خوب است البته نه برای یک فبلت. ولی این باتری توانست برای یک روز کامل دوام بیاورد و حدود 10% از باتری آن هم باقی مانده بود.
باتری 2800 میلی آمپری بزرگترین باتری موجود در بازار نیست و از هردو رقیب یعنی Galaxy s7 و HTC 10 که هر دو باتری 3000 میلی آمپر ساعتی دارند ضعیف تر است. خوشبختانه این باتری قابل جدا کردن است و می توانید در صورت لزوم یک باتری اضافه هم همراه خودتان داشته باشید.
G5 از تکنولوژی Qualcomm quick Charge 3 پشتیبانی می کند و این در حالی است که S7 از Quick Charge 2 استفاده می کند. البته شارژر همراه با گوشی فقط از Quick Charge 2 پشتیبانی می کند و اگر می خواهید از شارژ سریع تر استفاده کنید باید شارژر آن را جداگانه تهیه کنید.