نقد و بررسی تخصصی گلکسی S9 سامسونگ
گلکسی S9 تمام چیزهای خوب و بدی که از سامسونگ انتظار داریم را دارد.
قابل پیش بینی بودن مسئله ای است که در مورد موفق ترین محصولات وجود دارد. گرچه مدل جدید گوشی سامسونگ پیشرفت های ظریفی دارد و بر نسخه قبلی خودش پیروز شده است، اما ظاهر خود را حفظ کرده است. اپل هم برای نسل های مختلف آیفون و آیپد از این روش استفاده می کند و مایکروسافت نیز در سال های اخیر، همین کار را با مدل Surface Pro انجام داده است. شعار آنها این است که دردسر درست نکنید و چیزی که خراب نیست را به هم نزنید.
و در نتیجه، اگر سال قبل، گلکسی S8 را مشاهده کرده اید، امسال گلکسی S9 را خواهید دید. طراحی و ظاهر S8 مناسب و راضی کننده است، با این حال سامسونگ اکثرا تمام تلاش خود را روی تغییرات بهتر و کمتر دیده شده تمرکز کرده است. این تغییرات منجر به تجربه کلی بهتری شده اند و زیاد چشم گیر نیستند. البته، سامسونگ همان سامسونگ است، اما تعدادی از ویژگی های جادویی جدید به نسخه قبلی اضافه شدند که در تبلیغات نشان داده می شوند.
منظور ما این نیست که گلکسی S9 و پلاس S9 گوشی های بدی هستند. S8 یکی از گوشی های عالی پارسال بود و S9 نیز براساس آن ساخته شد. اگر می خواهید در سال 2018، یک گوشی بخرید و بین7 تا 9 میلیون تومن خرج کنید (S9 های آنلاک، 8990000، و S9 Plus معمولی حدود قیمت دارد، قیمت گذاری متفاوت است". S9 یا S9 پلاس مطمئنا یکی از بهترین گزینه های موجود هستند. آنها بدون شک، محبوب ترین گوشی های هوشمند اندروید هستند که امسال به بازار آمده اند.
اما بعد از سه سال تغییرات شگرف سامسونگ در طراحی، اینکه کدام گوشی برتر است، کاملا برای ما مشخص است. ویژگی های خوب (طراحی و نمایش) و بد (نرم افزار) گوشی کاملا قابل پیش بینی هستند. تا به امروز، گلکسی S9 سامسونگ قابل پیش بینی ترین گوشی سامسونگ است.
طراحی، صفحه نمایش، و تمام مشخصات S9 هیچ چیز غافلگیر کننده ای برای مخاطبین ندارد. اما تمام این مسائل چیزهایی هستند که بیشتر از هر چیز دیگری، بر استفاده روزانه شما از تلفن همراه تاثیر می گذارند. در اکثر موارد، سامسونگ اصول اولیه را رعایت کرده است.
گرچه طراحی کلی و ظاهر جفت گوشی های S9 مشابه با جفت گوشی های S8 است، اما جذابیت و تاثیرگذاری اش کمتر از سری S8 نیست. زمانی که سری گوشی های S9 به سخت گیرترین گجت بلاگرها، مانند سردبیر Verge، نیلی پاتل، نشان داده شد، او همچنان تحت تاثیر ظاهر این گوشی ها قرار گرفت. اثر مجازی سازی این گوشی همراه با نسبت تصویر بالای صفحه نمایش به شما این احساس را می دهد که انگار فقط یک صفحه نمایش در دست دارید.
در گوشی های اندروید، سامسونگ بهترین صفحه نمایش را دارد
در جلو و عقب گوشی، شیشه های خمیده ای وجود دارد که نگه داشتن آن را آسان تر کرده و باعث شده است که این گوشی نسبت به گوشی های دیگر با صفحه نمایش هم اندازه، باریک تر باشد. درست مانند پارسال، هر دو سری S9 و S9 پلاس دارای صفحه نمایش خمیده هستند و نمی توانید نسخه هموار آن را خریداری کنید. نقد من به این گوشی، نقدی است که نسبت به تمام گوشی های بدنه شیشه ای دارم: این گوشی ها لغزنده هستند و برای همین نگهداری شان مشکل است، یک آهنربای انگشتی وحشتناک دارد و دوامش کمتر از یک گوشی بدنه فلزی است.
اما قطعاً این گوشی ها زیبا هستند
صفحه نمایش سری های S9 همان چیزی است که از یک پرچم دار سامسونگ انتظار دارید و در بین گوشی های اندروید، بهترین صفحه نمایش را دارد. S9 یک صفحه نمایش 8/5 اینچی دارد، در حالی که صفحه نمایش S9 پلاس، بزرگ تر و 2/6 اینچی است. هر دوی این گوشی ها رزولوشن بالا، پنل های OLED پر زرق و برق (و گاهی بیش از حد درخشان) و زاویه دید عالی ای دارند. به علاوه، امسال صفحه نمایش گوشی های جدید سامسونگ براق تر شده است که این ویژگی در روزهای آفتابی، خیلی به درد می خورد. نسبت تصویر به شدت بلند گوشی باعث ایجاد حاشیه های کوچکی در بالا و پایین گوشی شده است. این ویژگی به درک شما از این گوشی کمک می کند. به این صورت که تصور می کنید یک صفحه در دست شماست.
اما حاشیه های بالا و پایین S9 به کوچکی حاشیه آیفون ایکس، رقیب اصلی S9 و گوشی های دیگر نیست. زمانی که سامسونگ، حاشیه های کوچک را بخشی از ویژگی های کوچک گوشی هایش عنوان کرد، شرکت های دیگر این ویژگی را توسعه دادند و از آن برای تولید طرح های چشم گیرتر استفاده کردند. در مقابل سامسونگ سریعا عنوان کرد که S9 فرورفتگی ای روی صفحه نمایش اش ندارد، اما دیگر صفحه نمایش خیلی چشم گیری هم ندارد.
S9 ویژگی های سخت افزاری بقیه گوشی های سامسونگ را نیز دارد: شارژ سریع با سیم و بدون سیم، IP68 ضد آب، و یک جک هدفون 5/3 میلی متری. اگر در سال 2018، به دنبال یک گوشی پیشرفته با یک جک هدفون هستید، انتخاب های کمی دارید. در نتیجه من خیلی خوشحالم که سامسونگ این ویژگی تلفن همراه اش را تغییر نداده است.
پارسال، سامسونگ یک دکمه اختصاصی برای دستیار صوتی بیکسبی روی S8 طراحی کرد، و روی S9 هم درست پایین دکمه های صدا در سمت چپ، این دکمه وجود دارد. شما می توانید با استفاده از این دکمه، بیکسبی را غیرفعال کنید که این مسئله یک پیشرفت محسوب می شود. اما سامسونگ هنوز نتوانسته است برای اینکه این دکمه مفیدتر باشد، یک راه مناسب تر برای برنامه ریزی مجدد آن ارائه کند. در بدترین حالت، این دکمه آزاردهنده است و در بهترین حالت، یک دکمه کوچک است که می توانید آن را بدون هیچ نگرانی ای فشار دهید.
خب، حالا ویژگی جدید S9 چیست؟ اولا، اسکنر انگشتی در پشت گوشی قرار گرفته است و دسترسی به آن راحت تر شده است و دومین ویژگی یک بلندگو است که در این نسخه به یک جفت استریو ارتقا داده شده است.
اسکنر انگشتی یک تجربه کاملا ناامید کننده بود: کوچک بود، به سختی قابل دسترس بود، و در سمت راست دوربین قرار داشت. یعنی، در نهایت به جای اسکنر، انگشت تان روی لنزهای دوربین قرار می گیرد. اسکنر انگشتی S9 در پایین دوربین گذاشته شده است. بنابراین آسان تر به آن می رسیم. این ویژگی در S9 پلاس بارزتر است. به علاوه، اسکنر S9 در مقایسه با اسکنر گوشی های دیگر کوچک تر است و همچنان فاصله کمی تا دوربین دارد. برای من بارها پیش آمده است که زمانی که می خواهم با حالت صورتم صفحه نوتیفیکیشن ها را باز کنم، دستم را روی لنز دوربین گذاشتم.
سامسونگ در نسخه گوشی های جدید خود، سعی کرده است سیستم Face ID اپل را تقلید کند. در همین راستا، سامسونگ برای باز کردن گوشی، به جای اسکنر انگشتی، ترکیبی از دو ویژگی اسکن صورت و اسکن چشم را ارائه کرده است. این اسکنر، با توجه به شرایط نوری محیط، از اسکنر چشمی یا اسکنر چهره استفاده می کند. اسکنر چشمی امنیت بیشتری دارد و اسکنر چهره سریع تر است، اما امنیت کمتری دارد. با این حال، اسکنر سرعت کمی دارد و در زمان فعال شدن اسکنر چشمی، یک نور قرمز آزار دهنده چشمک می زند و مانند Face ID اپل بی نقص نیست. ویژگی مثبت اسکنر انگشتی کاربری ساده آن است.
اکثر ویژگی های سخت افزاری گلکسی اس 9 از جمله بلندگوهای استریو، بسیار خوب کار می کنند
بلندگوهای استریو جدید S9 موفق تر هستند: صدای بلندتری دارند، واضح تر هستند و نسبت به بلندگوی تکی S8، در حین گوش کردن لذت بخش تر هستند. سامسونگ در این ویژگی سعی می کند خود را به بقیه تولیدکنندگان تلفن همراه نزدیک کند. بیشتر گوشی های همراه سال هاست که بلندگوهای استریو دارند، اما من خیلی خوشحالم که این ویژگی را بالاخره در گوشی های گلکسی هم دیدم. این بلندگوها بهترین نیستند، اما از خوب کمی بهترند.
بقیه اصلاحات S9 هنوز در مرحله سخت افزاری قرار دارند: اجرای آخرین پردازنده Qualcomm (در آمریکای شمالی، بقیه فروشگاه ها از پردازنده Exynos استفاده می کنند)، رم 4 گیگابایت (S9) یا 6 گیگابایتی (S9 پلاس)، و یک مودم LTE جدید که از سرعت هایی فراتر از گیگابایت پشتیبانی می کند.
به طور کلی S9 عملکرد عالی ای دارد، حداقل در زمان نوشتن این مقاله، عملکرد این تلفن همراه عالی بود: سرعت بالایی دارد و سریع پاسخ می دهد، اسکرول روانی دارد و اپلیکیشن ها سریع باز می شوند. عملکرد شبکه مانند S8 خوب و تاثیرگذار است و بهتر از تجربه من با آیفون است.
اندازه باتری و حافظه داخلی غیرقابل تغییر هستند: در S9 یک باتری mAh 3,000 وجود دارد و S9 پلاس نیز یک باتری 3500 mAH دارد. حافظه 64GB و کارت حافظه میکرو SD از هر دوی این گوشی ها پشتیبانی می کند. خیلی دوست دارم که سامسونگ امسال اندازه باتریه ای خودش را افزایش دهد. طول عمر باتری ها در این گوشی ها بد نیستند، اما تقریبا درسطح متوسطی قرار دارند و کاربرانی که زیاد از گوشی شان استفاده می کنند، بعد از یک روز، باتری بزرگ S9 پلاس را خالی می کنند.
یک ویژگی کاملا جدیدی که سامسونگ به شدت در مورد آن تبلیغ می کند، دوربین عقب S9 است. سنسور تصویر 12 مگاپیکسلی این دوربین جدید و ارتقا یافته است. این سنسور، پردازنده تصویری بهتری دارد. با وجود این ویژگی ها، تنها تغییر اساسی این دوربین، لنزهای آن است. این لنزها مانند عملکرد دوربین های بزرگ، می توانند بین یک دیافراگم بسیار روشن f/1.5 و دیافراگم کوچک تر f/2.4 تغییر وضعیت دهند. مدل S9 پلاس مجددا یک دوربین دیگر برای زوم کردن و نشان دادن افکت های حالت دارد. این ویژگی ها تقریبا مشابه با نوت 8 هستند که پارسال رونمایی شد.
سامسونگ ادعا می کند که در دوربین جدیدش، اصلاحات قابل توجه ای در مورد نور کم انجام داده است. خوش بختانه، لنزهای جدید سامسونگ می تواند نورهای بیشتری را جذب کند و برای کاهش نویز تصویر، پردازش سیگنال را بهتر کرده است. تا آنجایی که من تجربه دارم، S9 می تواند در نور کم عکس های فوق العاده ای بگیرد، اما دوربین S9 لزوما بهتر از Pixel 2 گوگل یا حتی ایفون x نیست، زیرا این گوشی ها اکثر اوقات عکس های خوبی می گیرند. عکس هایی که با S9 گرفته می شود، نویز کمتری نسبت به عکس های S8 دارد و رنگ ها مطلوب تر هستند.
اما، تمام این تصاویر، نگاه خاص سامسونگ را دارند. یعنی تصاویر گرم تر و به شدت ترکیبی هستند. به علاوه روی سطح تصاویر، نقص هایی (گاها جزئی) نیز وجود دارد. تصاویر سامسونگ کاملا متفاوت با تصاویر گوگل و اپل هستند و تصمیم گیری بین آنها اغلب به ترجیجات شخصی فرد بستگی دارد. از نظر فنی، تمام این گوشی های با کیفیت حاضر می توانند عکس های فوق العاده ای بگیرند. احتمالا، اگر تا به حال طرفدار دوربین و عکس گرفتن سامسونگ نبوده اید، الان نیز جذب آن نخواهید شد.
به شخصه، کمتر تحت تاثیر دیافراگم های مختلف دوربین سامسونگ قرار گرفتم. در واقع، این ویژگی بیشتر یک جور ترفند ظاهری است. حالت اتوماتیک S9 براساس شرایط نور، تنظیمات خود را مشخص می کند. اما در حالت پیشرفته، به شما اجازه می دهد که بین دیافراگم های مختلف انتخاب کنید. با اینکه دوربین سرعت شاتر خودش را برای دریافت نور بیشتر ارتقا داده است، اما با وجود لنز f/1.5، من همیشه از لنز f/2.4 استفاده می کنم. من ترجیح می دهم که به جای یک دیافراگم کوچک تر در موقعیت های مختلف، سرعت شاتر بالاتر یا تنظیمات ISO پایین تر داشته باشم.
توانایی انتخاب دیافراگم اغواکننده است و از نظر عکاسی، کاملا مناسب است. در دوربین های بزرگ تر، کنترل دیافراگم منجر به تصاویر واضح تر یا بهتری در شرایط روشن می شود. به علاوه، برای تولید اثرات نمایشی طولانی تر یا جدا کردن سوژه مورد نظر از زمینه، کنترل خلاقانه تری خواهید داشت. اما این فرضیات در مورد لنزهای دوربین های بزرگتر به طور مستقیم در لنزهای کوچک تر و سنسورهای گوشی قابل اجرا نیست.
براساس بررسی هایی که من انجام دادم، در مورد وضوح تصاویر، اختلاف خاصی بین دو دیافراگم وجود ندارد. از آن جایی که لنزهای کوچک و سنسورها میدان های عمیقی دارند، بستن یک دیافراگم در S9 تاثیر کمی روی تمرکز عکس دارد. به علاوه، میزان کنترل دیافراگم برای تکنیک های عکاسی پیشرفته کافی نیست، از جمله تصاویر طویلی که در طول روز گرفته می شوند. بنابراین برای گرفتن این عکس ها همچنان باید از لوازم اضافی دیگر استفاده کنید.
دومین لنز تله فوتو S9 پلاس تقریبا الکی است: حالت تصویر Samsung’s Live Focus در جدا کردن سوژه عکس از زمینه و ایجاد شرایط نوری دشوار، مانند اپل یا گوگل نیست. کیفیت تصویر در دوربین S9 پلاس بد است. اگر به دنبال صفحه نمایش بزرگ تری هستید، یا طول عمر طولانی تری برای باتری خود می خواهید، S9 پلاس بخرید. اما به دلیل لنز دوم دوربین، به دنبال S9 نروید.
S9 می تواند در هر ثانیه و در 60 فریم، 4K ویدئو ضبط کند، یا در هر ثانیه، و در 240 فریم، 1080p ویدئوی اسلوموشن ضبط کند. این مقدار درست مانند کیفیت ایفون است. از تمام گوشی های پرچم دار اندروید، انتظار دارم که امسال این دو حالت ویدئو را به سیستم خود اضافه کنند. هر دو حالت ویدئوهای با کیفیتی تولید می کنند، اما اگر می خواهید از حالت حرکت آهسته استفاده کنید، باید حتما از نور کافی محیط مطمئن باشید. در غیر این صورت نویز زیادی در تصویر وجود خواهد داشت.
در دوربین جلوی گوشی، ویژگی ها فرقی با سال پیش ندارند. دوربین جلوی S9، مانند S8، 8 مگاپیکسلی است. دوربین جلو دارای قابلیت فوکس خودکار است که در دوربین های جلوی دیگر وجود ندارد. در مقابل، کیفیت تصاویر و حالت چهره این دوربین به خوبی دوربین جلوی گوگل یا اپل نیست. به طور پیش فرض، دوربین سلفی برای زیباتر کردن عکس، تکنیک های هموار سازی و دیگر تکنیک ها را اجرا می کند. اما با وجود استفاده از این تکنیک ها، تصاویر بازهم خارج از تمرکز زمینه هستند و جذابیتی ندارند.
طراحی S9، عملکرد و دوربین ها به طور قابل پیش بینی و به اندازه کافی خوب هستند. همین ویژگی ها S9 را در صدر جدول گوشی های هوشمند امسال قرار داده است. اما سامسونگ همیشه سامسونگ است، چیزهای دیگری وجود دارند که امسال همراه با S9 پیش می روند، و با محاسباتی که من انجام دادم، تمام این موارد سطحی هستند. تعجبی ندارد که یکی از چیزهایی که به طور پیوسته کار نمی کند، نرم افزار است.
در S9، ایموجی های AR نیز وجود دارند. سامسونگ این ایموجی ها را از ویژگی Animoji ایفون x برداشته است. این ایموجی ها، صورت شما را اسکن می کنند و سپس یک شخصیت سه بعدی بیت موجی تولید می کنند. بیت موجی براساس 100 نقطه از چهره شما ساخته می شود و گاهی اوقات نیز دقیقا شبیه شماست. سپس این شخصیت برای تولید GIF های مختف استفاده می شود که شما می توانید این GIF ها را با کیبورد خود ارسال کنید. علاوه بر این موضوعات، حیوان های عجیب غریبی هم هستند که می توانید همان کارهایی که با انیموجی می کردید، با این حیوانات ویدئو کلیپ درست کنید.
سیستم AR ایموجی سامسونگ مشکلاتی نیز دارد. اولا، سامسونگ برای گرفتن چهره شما یا حرکت های آن از هیج تکنولوژی خاصی استفاده نمی کند و فقط با تکیه بر دوربین جلو یا عقب، این کار را انجام می دهد. بنابراین ردیابی این تصاویر بد است. دوما، شخصیت های این ایموجی ها بسیار زشت و بد ترکیب هستند، به طوری که من با هرکسی این ایموجی ها را امتحان کردم، تصاویر تولید شده چنگی به دل نمی زدند. شخصیت های حیوانی نیز عجیب غریب هستند. در واقع، می توان گفت که سامسونگ این ویژگی را فقط به دلیل رقابت با اپل ایجاد کرده است و کیفیت خیلی خوبی ندارد.
ویژگی دیگر S9 یک حالت جدید به شدت آهسته در دوربین است. S9، فراتر از 240 فریم در ثانیه ضبط آهسته، می تواند حدود 960 فریم در ثانیه تصویر برداری کند. این ویژگی خیلی خوب و با کیفیت به نظر می رسد، اما S9 در واقع می تواند این کار در 2/0 ثانیه انجام بدهد (که در زمان پخش 6 ثانیه طول می کشد). در این حالت رزولوشن 720p است. دو روش برای تصویر برداری وجود دارد: می توانید به طور دستی دوربین را تنظیم کنید تا در 2/0 ثانیه از صحنه فیلم برداری شما فیلم بگیرد، همچنین می توانید از حالت خودکار استفاده کنید. در این حالت، حرکات در یک مکان خاصی دنبال می شوند و هر گاه که شناسایی شدند به صورت آهسته فیلم برداری می شوند. هر دوی این روش ها به سختی استفاده می شوند، و بیش از هر چیزدیگر، ناامید کننده هستند: بعد از ده دفعه فیلم برداری آهسته از دختر 6 ساله ام که یک گوله برف را پرتاب می کرد، صبر هر دوی ما تمام شد و دیگر ادامه ندادیم. بدتر اینکه، این ویژگی به نور خیلی زیادی احتیاج دارد و حتی اگر این شرایط را داشته باشید، باز هم کیفیت تصویر ضعیف است.
بیکسبی قابلیت جدیدی نیست، اما هنوز در S9 وجود دارد و به اندازه زمان راه اندازی اش در تابستان گذشته عملکرد بدی دارد. بیکسبی در این نسخه، رنگ و لعاب جدیدی دارد و سریع از قبل عمل می کند. اما همچنان کند تر از دستیار گوگل است و نمی تواند فرمان های صوتی من را تفکیک کند. دستیار مجازی چند تا ویژگی جدید دارد: یک فروشگاه لوازم آرایش دارد که به شما اجازه می دهد به طور آنلاین مواد آرایشی را امتحان کرده و سپس مستقیما از فروشگاه های Sephora یا Cover Girl خرید کنید. بیکسبی یک بخش کالری سنجی دارد که با ابزارهای سطحی و ابتدایی مقدار کالری موجود در یک دونات را تخمین می زند. بعید می دانم کسی از این ویژگی ها بیش از یک بار استفاده کند. در نهایت می توانیم بگوییم که بیکسبی به عنوان دستیار یک گوشی هوشمند یک شکست عظیم محسوب می شود.
در مورد نرم افزار سامسونگ یک شکایت همیشگی وجود دارد: چرا انقدر اپلیکیشن های تکراری دارد؟ S9 آنلاکی که من بررسی کردم، دو برنامه ایمیل، دو برنامه گالری، دو مرورگر، و دو فروشگاه داشت. نسخه های حامل هم حتما برنامه های تکراری زیادی دارند. دوتا از برنامه های سامسونگ (مرورگر سامسونگ و سامسونگ پی) خوب هستند، اما بقیه برنامه های نسخه های تکراری برنامه های گوگل هستند که روی گوشی نصب شده اند. این برنامه ها برای کاربر آزار دهنده هستند. اگر به روز رسانی نرم افزار گوشی برای تان مهم است، سامسونگ در زمینه ارائه نسخه های جدید اندروید، جزو بدترین تولید کننده ها به شمار می آید. برای مثال، گلکسی S8 که سال پیش به بازار آمد، هنوز در آمریکا، نسخه 8 اندروید را ارائه نکرده است، در حالی که گوگل، 6 ماه پیش این نسخه را منتشرکرد.
S9 طراحی جدید و پیشرفت های بارزی ندارد که حواس شما از مشکلات نرم افزاری خودش پرت کند، بنابراین می توان گفت که این مشکلات حتی بارزتر از مشکلات نرم افزاری S8 هستند. خلاصه این که می توانید جنجال های بازاریابی سامسونگ را نادیده بگیرید و از گلکسی اس 9 خود لذت ببرید (هیچ کدام از این مشکلات به پای مشکلا نرم افزاری سایر تولید کننده های اندروید نمی رسد). می توانید بیکسبی گوشی تان را خاموش کنید، زحمت استفاده از AR Emoji یا فوق اسلوموشن را به خود ندهید، و اکثر اپلیکیشن های سامسونگ را غیرفعال کنید. این مشکلات هم جزو مشکلات تاریخی به روز رسانی ضعیف نرم افزار سامسونگ هستند و همیشه در ذهن کاربران باقی می مانند.
گلکسی اس 9 تمام ویژگی های خوب و بد یک سامسونگ را دارد
بقیه ویژگی های اس 9 و اس 9 پلاس عالی و کاملا مطابق با انتظار ما است. طراحی فوق العاده جذاب، عملکرد سریع، صفحه نمایش عالی و دوربین فوق العاده از ویژگی عالی سری اس 9 است. به جز ظاهر گوشی، اس 9 در هیچ گروهی دسته اول محسوب نمی شود، اما ویژگی های خوبی که دارند، آن را تبدیل به یک گوشی عالی کرده است.
صاحبان گوشی اس 8 احتمالا نیازی به ارتقای این نسخه ندارند (اختلاف این دو گوشی انقدر زیاد نیست که بخواهید برای گوشی اس 9 ولخرجی کنید)، اما اگر از گلکسی اس 7 یا هر گوشی دیگری از دوسال پیش استفاده می کنید، اس 9 می تواند از هر جهت یک پیشرفت خوب باشد.
طبق پیش بینی ها، سامسونگ یک پرچم دار عالی دیگر نیز ساخته است، اما با توجه به پیش بینی های انجام شده، باز هم فرصت برای توسعه وجود دارد.
