چیپست یا مجموعه تراشه در علم رایانه به مجموعه‌ای از اجزای الکترونیکی در یک مدار مجتمع گفته می‌شود که وظیفهٔ مدیریت جریان داده‌ها بین پردازنده، حافظه و قسمت‌های جنبی را بر عهده دارند. چیپست‌ها را معمولاً به گونه‌ای طراحی می‌کنند تا با یک خانوادهٔ معین از ریزپردازنده‌ها کار کنند. از آنجایی که چیپست وظیفهٔ کنترل ارتباط بین پردازنده و افزاره‌های بیرونی را بر عهده دارد، نقش بسیار مهمی را در تعیین عملکرد سیستم بازی می‌کند.
در رایانش، عبارت چیپست عموماً برای اشاره به تراشه‌های ویژه‌ای در تخته‌مدار اصلی رایانه یا کارت‌های توسعه به کار می‌رود. در رایانه‌های شخصی، نخستین چیپستی که برای IBM PC AT به کار رفت نیت چیپست متعلق به چیپس اند تکنالوجیز بود که برای اینتل ۸۰۲۸۵ طراحی شده بود.
در رایانه‌های خانگی، پیشانه‌های بازی، سخت‌افزار بازی‌های آرکید در دههٔ ۱۹۸۰ و ۹۰ میلادی، عبارت چیپست برای تراشه‌های ضبط و نشر آواها و ارتباط تصویری استفاده می‌شد. به عنوان نمونه می‌توان به چیپست اصلی در کمودور آمیگا یا سیستم ۱۶ در سگا اشاره کرد.
هنگامی که صحبت از ریزپردازنده‌های کلاس پنتیوم ساختهٔ اینتل باشد، عبارت چیپست اغلب در مورد یک جفت تراشهٔ ویژه در تخته‌مدار اصلی به کار می‌رود: پل شمالی و پل جنوبی.
سازندگان چیپست اغلب از سازندهٔ تخته‌مدار اصلی مستقل هستند. سازندگان کنونی چیپست‌های تخته‌مدارهای اصلی با معماری ایکس ۸۶ شامل ای‌ام‌دی، برادکام، اینتل، ان‌ویدیا، اس‌آی‌اس و وی‌آی‌ای می‌شود. رایانه‌های اپل و ایستگاه‌های کاری یونیکس به صورت سنتی از چیپست‌هایی برای طراحی سفارشی استفاده می‌کرده‌اند. برخی از سازندگان کارسازهای رایانه‌ای نیز برای محصولاتشان چیپست‌های سفارشی تولید می‌کنند.