هش ریت (HashRate) یا نرخ هش خروجی تابع هش می‌باشد و در بیت کوین، هش ریت سرعت اتمام عملیات محاسباتی در کد بیت کوین است. هنگام ماینینگ هرچه هش ریت بیشتر باشد بهتر است، زیرا فرصت یافتن بلاک بعدی و دریافت جایزه افزایش می‌یابد.
به زبان ساده هش ریت سرعت عملکرد دستگاه ماینینگ می‌باشد. استخراج ارز دیجیتال (ماینینگ کریپتو) شامل یافتن بلاک ها از طریق محاسبات پیچیده می‌باشد. بلاک ها مشابه پازل های ریاضیاتی اند. دستگاه های ماینینگ باید هزاران یا حتی میلیون ها حدس در ثانیه بزنند تا جواب صحیح برای حل بلاک بیابند.
به عبارت دیگر برای استخراج موثر یک بلاک، ماینر باید طوری هِدِر بلاک را هش کند که کمتر یا برابر با هدف (تارگت) شود. با تغییر سختی، هدف نیز تغییر می‌کند. برای رسیدن به هش (یا هدف) مورد نظر، ماینر باید بعضی از هدرهای بلاک که نانس (nonce) نام دارند را تغییر دهد. هر نانس با “۰” شروع شده و برای رسیدن به هش (یا هدف) ضروری افزایش می‌یابد.
از آن جا که تغییر نانس کاملا تصادفی می‌باشد، احتمال رسیدن به هش (یا هدف) مورد نظر بسیار کم است. بنابراین ماینر با تغییر نانس باید تلاش زیادی کند. تعداد دفعاتی که ماینر در ثانیه برای رسیدن به هش تلاش می‌کند را هش ریت یا قدرت هش می‌گویند.
اندازه گیری هش ریت و واحدهای آن
واحد اندازه گیری هش ریت، هش در ثانیه h/s می‌باشد. بعضی از اصطلاحات رایج مورد استفاده شامل مگا، گیگا و ترا است که براساس تعداد هش ها گفته می‌شوند. برای مثال دستگاهی با سرعت ۶۰ هش در ثانیه ، هنگام تلاش برای حل کردن بلاک، ۶۰ حدس در ثانیه می‌زند. برای ۱۰۰۰ هش از کیلوهش KH/s ، برای ۱۰۰۰ کیلوهش از مگاهش MH/s ، برای ۱۰۰۰ مگاهش از تراهش TH/s و برای ۱۰۰۰ تراهش از پتاهش PH/s استفاده می‌شود.
دستگاه های مختلفی که برای استخراج ارزهای دیجیتال متفاوت به کار گرفته می‌شوند دارای هش های برابر نیستند. برای مثال، یک دستگاه ماینینگ بیت کوین هش ریت متفاوتی با دستگاه ماینینگ اتریوم دارد. این موضوع را با الگوریتم های متفاوتی که ارزهای دیجیتال به کار می‌گیرند می‌توان توضیح داد، زیرا برای استخراج آن ها از میزان حافظه و محاسبات یکسان استفاده نمی‌شود.