مشهورترین تئوری درباره منشا اصلی سیستم رنگ بندی کمربند ها در هنرهای رزمی را پدر جودو “جیگورو کانو” مطرح کرده است. جینورو کانو برای اولین بار در دهه 1880 برای معرفی رنگ بندی بر مبنای دان از کمربند مشکی استفاده کرد. قبل از وی، استاد کریو ژاپنی اقدام به ارائه گواهینامه هنرهای رزمی کرده بود. در ابتدا از واید اوبی “Wide Obi” استفاده کرد و هنگامی هنرجویان در کیمونو در حال تمرین بودند، تنها اوبی سفید و مشکی مورد استفاده قرار می گرفت. در اوایل صده 1900 جودوگی که یک سیستم رنگ بندی کمربند برای نشان دادن درجه هنرجویان بود معرفی گردید. سایر سبک های رزمی ترکیباتی از این سیستم را به کار گرفتند و درجه ها را مشخص کردند. این سبک درجه بندی در سبک های رزمی غیر از شرق زیاد به کار گرفته نشد با اینکه در برنامه های رزمی نیروهای دریایی غرب به کار گرفته شده بود. رنگ ها و رتبه بندی ها در بین هنرهای رزمی با یکدیگر برابر نیستند. در برخی کمربند مشکی بعد از سه سال تمرین اعطا می شود در حالیکه در برخی دیگر بعد از ده سال شاید هنرجو بتواند به آن دست یابد. برخی از کلاس های هنرهای رزمی از طرح ها و نوشته های دوخته شده بر روی کمربند مشکی برای نشان دادن رنگ ها و درجات مختلف استفاده می کنند. در هنر های رزمی ژاپنی یکی دیگر از سیستم های تقسیم بندی کمربند سیام به نام دان مطرح می شود که به شکل خطوط روی کمربند مشکی دوخته می شوند. یودانشا “به کسی که درجه دان را در اختیار دارد” اغلب برای کسانی مطرح می شود که درجه کمربند سیاه را در اختیار دارند. کمربند مشکی، مشکی باقی می ماند ولی خطوط و افزایش خطوط بر روی آن نشان از ارجحیت و بالا بودن درجه فرد دارد. این در حالیست که برخی از هنرهای رزمی، دان های بالاتر رنگ کمربند نیز تغییر می کند. امروزه هر کسی که آشنا با هنرهای رزمی می باشد به اهمیت وارزش و مفهوم کمربند ها آشنا است و می داند که رنگ آنها , نشان دهنده مفهومی می باشد. اولین مفهوم آن در رنگ ظاهرش است. در گذشته فقط از سه رنگ سفید ، قهوه ای و مشکی استفاده شده است. وقتی کسی تازه هنرهای رزمی را شروع می کرد کمربند عادی لباس که در آن زمان معمول بوده، بعد از مدت ها تمرینات سخت رنگ آن به تدریج در اثر کثیف شدن به رنگ قهوه ای و بعد از سال ها به رنگ تقریبا مشکی در می آمده است. بنابراین کمربند سیاه, بدین معنی است که شخصی با سعی و کوشش زیاد به مدت چند سال در یک رشته رزمی, آموزش دیده باشد. در گذشته یک رزم کار در اثر مبارزه مداوم و تمرینات بسیار سخت و ریخته شدن خون بر روی کمربندش رنگ آن از سفید به قرمز و یا قهوه ای و مشکی متمایل می شده است. بعد از سال ها تمرین کمربند شخص رزمی کار, سفید همراه با لکه های قرمز, بوده است. سیستم حاضر مربوط به رنگ های ویژه کمربند برای درجات مختلف برگرفته از تمرینات راهبان بودایی است. رنگ کمربند هنر های رزمی از روشن ترین رنگ به سمت تیره ترین رنگ می رود. معمولا سفید اولین رنگ کمربند کاراته است و رنگ ها در نهایت به رنگ های قرمز یا سیاه ختم می شوند. در کیوکوشین پایین تر از کمربند سیاه درجاتی که وجود دارد” کی یو”  نامیده می شود که معمولا بجز رنگ سیاه رنگ های مختلف برای هر درجه کیو وجود دارد که به قوانین مدرسه و موقعیت جغرافیایی بستگی دارد. درجه کیو نشان ارشدیت بین دو کمربند می باشد. با گسترش سبک های کیوکوشین کاراته وجود کمربندهای سیاه با دان های بالا در بیشتر کلاس های کاراته از نشان کیو ارشدیت (معمولا با رنگ خط سیاه روی کمربندهای رنگی نصب ) کمتر استفاده می شود. در صورتی که سال های پیش با وجود تعداد معدودی کمربند سیاه کیوکوشین کاراته ایران درجه کیو بین دو کمربند بسیار ارزشمند بود. رده بندی رنگ های کیوکوشین به ترتیب شامل رنگ های سفید، آبی، زرد، سبز، قهوه ای و سیاه است. معمولا هنرجویان با دریافت رنگ های متعدد کمربند، به یک رتبه ی عددی هم در آن ها نائل می شوند. آن عددها بخشی از سیستم رتبه بندی عددی هستند. آن سیستم ها پرکاربرد هستند چون از آن ها برای رتبه بندی درجه های پیشرفته تر هر یک از رنگ ها استفاده می شود. سیستم های رتبه بندی عددی Kyu ، Dan و Gup هستند. اولویت عددها در باشگاه ها فرق می کند. برای رنگ های مختلف از سیستم های Gup و Kyu استفاده می کنند. کمربند گلدوزی کیوکوشین نبرد معرفی شده در این بخش دارای کیفیت و دوخت عالی می باشد و جنس این کمربند از تترون و دارای دان های مختلف بوده و از نظر وزن بسیار سبک که دارای طول 280 سانتی متر و عرض 4.5 سانتی متر می باشد.