علی رغم اینکه نخستین بازی‌های رایانه‌ای در سال 1950به بعد ساخته شدند. تا سال ۱۹۷۲ اثری از کنسول‌های بازی نبود. همین زمان بود که یک وسیله الکترونیکی جدید قدم به بازار گذاشت. Magnavox Odyssey اولین کنسول خانگی بود که با کابل به تلویزیون متصل می‌شد که اولین بازی آن نیز پینگ پونگ بود. طی سال‌های ۱۹۷۵ به بعد Odyssey 100 معرفی شد که یک بازی دیگر را نیز به همراه داشت که علاوه بر پینگ پونگ، بازی هاکی نیز برای آن ساخته شده بود. Odyssey 200 نسخه کنسول بعدی در این نسل بود که قابلیت بازی همزمان چهار نفره داشت و بازی Smash نیز با آن منتشر شد. تمام این بازی‌ها ساخت کمپانی آتاری بودند. در همین دوران بود که ساخت کنسول‌های خانگی مورد توجه بسیاری از کمپانی‌ها واقع شد و درآمدزایی از فروش آن زیر ذره بین رفت.
کنسول بازی سونی مدل پلی استیشن 4 پرو ریجن 2 کد CUH-7216B به ظرفیت 1 ترابایت یکی از کنسول‌های بازی کمپانی سونی است که علاوه بر تغییرات ظاهری، از نظر سخت‌افزاری با مدل قبلی متفاوت است. بدنه این محصول سه لایه نسبتا نازک دارد. همچنین پردازشگر گرافیکی این کنسول حدود دو برابر قوی‌تر از پلی‌استیشن عادی است. این موضوع سبب می‌شود که بازی‌های پیشرفته‌تری در این کنسول پشتیبانی شوند. همچنین پردازندۀ اصلی همانند مدل قبلی است و از قدرت زیادی برخوردار است. حافظۀ RAM همچنان 8 گیگابایت است و درایو نوری این کنسول قابلیت پشتیبانی از دیسک‌های دی وی دی یا بلورِی را دارد. برای شروع به کار، کاربر باید ابتدا بازی را نصب کند و برای بازی‌کردن، وجود دیسک در داخل کنسول الزامی است. لازم به یادآوری است بازی‌هایی که به واسطۀ کد دانلود فراهم می‌شوند نیازی به دیسک ندارند.
مدل Pro از طریق درگاه LAN یا اتصال بیسیم وای فای به اینترنت متصل می‌شود و کاربر می‌تواند با پرداخت هزینه و عضویت در شبکۀ PSN از امکانات آنلاین بازی‌ها بهره‌مند شود. بازی آنلاین با دوستان یا بعضی بخش‌های بازی گوشه ای از این امکانات است. این مدل دارای هارددیسک داخلی با ظرفیت 1 ترابایت است تا بازی خورها بتوانند بازی‌های متعددی نصب و راه‌اندازی کنند. در ضمن دسته‌ها از طراحی جدیدی بهره می برند و به صورت بیسیم به دستگاه متصل می‌شوند. در قسمت بالایی تاچ‌پد، یک چراغ نصب شده است که با چراغ اصلی دسته‌ها هماهنگ است. این کنسول نیز همانند مدل قبلی، از طریق کابل HDMI به تلویزیون متصل می‌شود، با این اختلاف که کیفیت تصویر 4K نیز در آن پشتیبانی می‌شود. بعضی از لوازم جانبی این کنسول با اتصال از طریق درگاه USB یا بلوتوث به دستگاه متصل می‌شوند. همچنین به همراه این کنسول یک دستۀ بیسیم، کابل‌های رابط و یک عدد هدست مونو هم عرضه می‌شود.
کیفیت نمایش
پردازندۀ گرافیکی کنسول پلی استیشن 4 پرو حدودا دو برابر از برادر بزرگترش پلی‌استیشن۴ قوی‌تر و فرکانس پردازنده‌اش هم بیشتر شده است و یک ترابایت هارددیسک دارد. این کنسول نه‌تنها به درد کسانی می‌خورد که تلویزیون‌های ۴K دارند، بلکه صاحبان تلویزیون‌های Full HD هم بازی‌هایی باکیفیت‌تری خواهند داشت. این کنسول به غیر از تغییرات داخلی و پیشرفته‌ترشدن سخت‌افزار، تغییرات ظاهری نیز به خود دیده است تا افزایش قدرتش نسبت به مدل قبلی بیشتر به چشم بیاید؛ قطر بدنه بیشتر شده و یک لایه دیگر هم به آن افزوده شده است؛ البته درکل، فرم بدنه هم تغییر کرده است.
جدا از مشخصات فنی PS4 Pro این کنسول توانسته با دو قابلیت مهم سردمدار صنعت بازی باشد. قابلیت اول آنکه همه امکان بازی کردن با وضوح ۴K را دارند و دیگر اینکه قول ارائۀ محتوای HDR داده شده است. این کنسول در هر دو بخش، قابلیت‌هایی را که مختص کامپیوترهای شخصی است برای جامعه آماری وسیع‌تری فراهم کرده است. همزمان با معرفی کارت گرافیک GTX 1080، درحالی‌که تعداد بازی‌هایی که از قابلیت HDR پشتیبانی کنند زیاد نبود، کنسول سونی کاری کرده است که بازی‌های زیادی این قابلیت را در خود جای دهند.
اکنون زمان مناسبی برای عرضۀ دستگاهی است که تلویزیون‌های ۴K را مورد توجه قرار می دهد. تلویزیون‌های Ultra HD به وفور پیدا می شوند و قیمت این پنل‌های جدید به قدری خوب است که اگر بخواهید تلویزیون بخرید، مطمئنا این تکنولوژی را در تلویزیون خود پیدا میکنید؛ البته HDR هنوز به‌خوبی پشتیبانی نمی‌شود و بیشتر تلویزیون‌ها این قابلیت را ندارند؛ درنهایت به جای رسیده‌ایم که حتی اگر تلویزیون ارزان قیمتی هم بخرید، می‌توانید از آن عملکرد بسیار خوبی بگیرید.
اینکه سونی توانسته است با یک فناوری هوشمند، امکان نمایش بازی را با وضوح ۴K و آن هم با دستگاهی که ۱۵۰ تا ۱۶۰ وات انرژی مصرف می‌کند فراهم کند قابل تحسین است. سیستم Upscale کنسول سونی در زمان عرضه، بازتاب های مختلفی داشت اما سونی این موضوع را اثبات کرده است که بر روی تلویزیون‌های ۴K حتما هم لازم نیست تا یک بازی با این وضوح رندر شود. پلی‌استیشن۴ پرو بازی‌هایی دارد که با وضوح تصویر ۴K رندر می‌شوند و حتی برخی از آن‌ها، سرعت اجرایشان ۶۰ فریم در ثانیه است اما به جرئت می‌توان گفت که بازی‌هایی که نیاز به توان پردازشی زیادی دارند، به تعداد پیکسل‌های رندرشده توجه نمی‌کنند.
بازی‌ها
اوایل کار پلی‌استیشن۴ پرو است؛ با این وجود چند حرکت به عادت تبدیل شده است. برخی بازی‌ها با وضوح ۱۸۰۰ پیکسل پخش می‌شود و با استفاده از سیستم Upscale یا حتی بدون استفاده از آن، تصویری ارائه می‌دهند که روی تلویزیون ۴K بسیار خوب است. برخی بازی‌ها وضوح تصویر ۱۴۴۰ پیکسل دارند و حتی آن‌ها هم بسیار خوب به نظر می‌رسند؛ مخصوصا آن‌هایی که از سیستم‌های آنتی‌آلیاسینگ خوب استفاده می‌کنند تا تعداد پیکسل‌های کمتر زیاد مشخص نشود. بازی‌هایی مثل آنچارتد ۴ یا تایتان‌فال ۲ از چنین عناوینی هستند. بازی‌های دیگری مثل Battlefield 1 یا Dishonored 2 زیاد روی صفحۀ ۴K جواب نمی‌دهند؛ اما هنوز هم نسبت به صفحۀ Full HD پیشرفته‌ترند.
بازی‌ها هر کدام با تنظیمات متفاوتی، از پلی‌استیشن۴ پرو پشتیبانی می‌کنند. برخی بازی‌ها وضوح تصویر ۴K در اختیار بازی‌کننده‌ها می‌گذارند و برخی دیگر کیفیت بافت‌ها یا نورپردازی را بهتر می‌کنند.
سخت‌افزار
مدل جدید و ارتقا یافته پلی‌استیشن۴ قرار است سخت‌افزاری قوی‌تر را در مقایسه با مدل اصلی داشته باشد. بااین‌حال، این سخت‌افزار چندان هم از پلی‌استیشن۴ معمولی قوی‌تر نیست. همچنین سونی برخلاف مایکروسافت و کنسول ایکس‌باکس وان اس، از پخش‌کننده‌ی دیسک‌های بلورِی ۴K در پلی‌استیشن۴ پرو استفاده نکرده است؛ درحالی‌که سونی گفته بود، پلی‌استیشن۴ پرو از رابط SATA 2.0 برای اتصال هارددیسک استفاده خواهد کرد. پس از آن این شرکت رسما تایید کرد که PS4 Pro از رابط SATA 3.0 پشتیبانی خواهد کرد.
سرعت انتقال دادۀ رابط SATA 3.0 یا همان Serial ATA 3.0، دو برابر نسخۀ ۲٫۰ این رابط است و سرعتی برابر با ۶ گیگابیت بر ثانیه دارد. این رابط هارددیسک، به خریداران پلی‌استیشن۴ پرو اجازه می‌دهد تا از حافظه‌های SSD تمام و کمال روی کنسول خود استفاده کنند. در حال حاضر اگر یک SSD به پلی‌استیشن 4 معمولی متصل کنید، نمی‌توانید از تمام سرعت انتقال‌دادۀ این حافظه‌ها بهره ببرید. استفاده از رابط SATA 3.0 درنهایت منجر به کاهش زمان لودشدن بازی‌ها می‌شود.
از یک سو، بازی کردن Call of Duty: Infinite Warfare یا Ratchet and Clank روی یک صفحه نمایش ۴K یا حتی بازی‌هایی مثل Watch Dogs 2 یا Infamous که وضوح تصویرشان برابر با ۱۸۰۰ پیکسل است، این موضوع را ثابت می‌کند که سخت‌افزار پلی‌استیشن۴ پرو مشکلی در اجرای بازی‌ها روی تلویزیون‌های ۴K ندارد. حتی بازی‌هایی که وضوحشان ۱۴۴۰ پیکسل است و از تکنیک‌های Super-sampling استفاده می‌کنند، نمایشی خوب روی صفحه‌های ۴K دارند. البته تفاوت کیفیت مشخص است و ممکن است در برخی بازی‌ها، پلی‌استیشن۴ پرو هیچ تفاوتی ایجاد نکند. سونی نباید بگذارد که قابلیت‌های بازی‌های پلی‌استیشن۴ پرو روی صفحه‌هایی با وضوح تصویر پایینتر، کاملا خاموش شود. باید برای ساخت بازی روی پلی‌استیشن۴، ملزومات فنی مشخصی تعیین شود.
موضوع مهم دیگری هم باید در نظر گرفته شود. شرکت سونی توانسته است کنسولی گران قیمت عرضه کند و کیفیت بازی های کنسول اصلی پایین نیامده است. کاملا واضح است که شرکت‌های بازی‌سازی هنوز در میان کنسول های بازی خانگی هم کنسول اصلی را به عنوان هدف خود قرار می‌دهند و بازی را برای آن می‌سازند. یکی از نگرانی‌های مهم بازی‌کننده‌ها، این بود که پلی‌استیشن۴ جدید باعث شود تا کنسول اصلی آن‌ها عقب بماند و شرکت‌های بازی‌سازی، کنسول بازی جدید را هدف بگیرند. این اتفاق نیفتاده است و با توجه به آنچه دیده‌ایم، حتی با بازی‌هایی مثل Horizon: Zero Dawn و Days Gone هم قرار نیست تغییر بزرگی صورت بگیرد. از طرفی دیگر، این نگرانی هم وجود داشت که شرکت‌های بازی‌سازی از قابلیت‌های پلی‌استیشن۴ پرو به‌خوبی استفاده نکنند و شاید این مشکل کمی در حال حاضر وجود داشته باشد؛ اما تصور می‌کنیم در آینده توجه بیشتری به بازی‌های پلی‌استیشن۴ پرو شود. برای مثال بازی Death Stranding در نمایش‌های جدیدش فقط روی پلی‌استیشن۴ پرو به تصویر کشیده شده است. سونی امسال ریسک‌های بسیار بزرگی کرده است. این شرکت در ابتدا هدست واقعیت‌مجازی خودش را عرضه کرد و کنسول بازی‌اش را هم در میان چرخه‌ی این نسل ارتقا داد. کمی بی‌توجهی می‌توانست موجب شکست سونی شود. با این‌حال، در هر دو بخش، سونی توانسته است تجربه‌های بسیار خوبی ارائه دهد و این شرکت مستحق تحسین است.