الگوریتم SHA-256 یک نوع پروتکل ماینینگ ( Mining ) توکن‌های پایه است که بسیاری از ارزهای رمزپایه از جمله بیت کوین ( BitCoin ) از آن استفاده می‌کنند. الگوریتم SHA-256 یک پروتکل محبوب است که همین موضوع باعث شده است قدرت بیشتری نسبت به مابقی الگوریتم‌ها در شبکه استخراج ارزهای دیجیتال داشته باشد. در واقع ماینر‌ها با بهره‌گیری از این پروتکل قدرتمند قادر هستند که اغلب مسائل ریاضی حوزه الگوریتم ماینینگ ( Mining ) را حل کنند و معمولا برای رسیدن به جواب نهایی از این الگوریتم محبوب استفاده می‌کنند. معمولا اسخر‌های استخراج و همچنین ماینر‌های تازه کار از الگوریتم SHA-256 به عنوان یک پروتکل پایه برای حل مسائل و رسیدن به جایزه استفاده می‌کنند؛ اما متخصصان و حرفه‌ای‌ها می‌دانند برای اینکه بتوانند مقدار هش ( Hash ) بدست آورده را بیشتر کنند، نیاز به استفاده از الگوریتم‌های دیگر نیز دارند.
در رمزنگاری، SHA-2 مجموعه‌ای از توابع درهم سازی محسوب می‌شود (SHA-224 , SHA-256 , SHA-384 , SHA-512) که توسط آژانس امنیت ملی ایالات متحده آمریکا طراحی و توسط مؤسسه ملی فناوری و استانداردها در سال ۲۰۰۱ به عنوان استاندارد پردازش اطلاعات انتشار یافت. SHA برگرفته از الگوریتم درهم‌سازی ایمن است که به انگلیسی اگر بنویسیم و ابتدای آن‌ها را در نظر بگیریم این عبارت مخفف را به ما می‌دهد. الگوریتم SHA-2 نسبت به نسخهٔ قبلی خود تغییرات اساسی کرده‌است. این الگوریتم شامل ۴ تابع درهم‌سازی است با چکید پیام‌های ۲۲۴ و ۲۵۶ و ۳۸۴ و 512.
در سال ۲۰۰۵ خطاهای امنیتی در الگوریتم اس‌اچ‌ای-۱ کشف شد که ممکن بود منجر به شکست آن در حوزه ریاضیات به کار رفته در آن شود و از آن موقع بود که نیاز به یک الگوریتم ایمن تر احساس شد. اگرچه SHA-2 از لحاظ زیادی شبیه نسخه ۱ است ولی این دست از حملات ذکر شده برای آن پیش‌بینی نشده‌است.
مقایسهٔ توابع SHA
سیستم تست شده در جدول بالا سیستمی یک ترید یا ریسه(thread) با پردازنده intel Core 2 1.83Ghz است تحت ویندوز Vista ایکس۸۶. لازم به ذکر است نوع ۵۱۲ بیتی بر روی سیستم‌های ۶۴ بیتی بسیار سریعتر از 32 بیتی است.